Met Pinksteren gedenken we de uitstorting van de Heilige Geest.
Bovenop de ene zuil staan zeven rode, brandende kaarsen. Zij verbeelden het vuur van de Heilige Geest, die het goddelijke met het aardse verbindt.
Zeven is de combinatie van het getal drie, welke staat voor de drie-eenheid, het goddelijke van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, met het getal vier, de vier windstreken van het aardse.
De uitstorting van de Heilige Geest zien we terug in de neerdalende lijnen van de wilgentakken en de rode draden. Hierin zitten twaalf buisjes met geraniums verwerkt, zij verbeelden de apostelen.
Het vuur deelt zich: iedereen kan de 12 apostelen horen spreken in zijn eigen taal.
Dit gaat heden nog door: drie mensen in onze gemeente doen belijdenis van het geloof; zij zijn gegrepen door de Geest. De tweede zuil, met daarin de bloemen voor Martin, Harma en Tobias, is verbonden met de eerste zuil.